Przeprowadzenie sztucznego lęgu dzieli się na 4 zasadnicze czynności:
Wartość jaj wylęgowych zależy ona od wielu czynników. Jaja muszą być idealnie czyste. Brudne nie tylko same się psują, ale zakażają sąsiednie, znacznie obniżając wylęgowość. W ostateczności brudne jaja należy trzykrotnie włożyć wraz z koszem, tak, aby się całe zanurzyły, w środku dezynfekcyjnym, a następnie pozwolić im obeschnąć. Jaja muszą mieć całe skorupy oraz odpowiedni, typowy kształt. Nazbyt podłużne lub kuliste jaja. a także niekształtne, z falistościami skorupy i naciekami na niej, należy usuwać.
Budowa skorupy jest badana przed inkubacją przez prześwietlanie jaj owoskopem . Wykrywa się wówczas niewidoczne gołym okiem pęknięcia, ziarnistości, siatkowate nieregularne plamy itp.
Ciężar jaj wylęgowych powinien wynosić od 9 do 11 g. Z mniejszych i większych jaj są niższe wylęgi. Wyjątkiem są jaja faraonów, które powinny ważyć 1215 g.
Prześwietlając jajo owoskopem można tylko z trudnością dostrzec jego wady wewnętrzne: podwójne żółtko, plamki krwi, pęknięte halazy. W tym ostatnim przypadku kula żółtkowa podpływa stale ku górze, zamiast pozostawać w pozycji centralnej. Prawidłowe położenie komory powietrznej powinno być na tępym końcu jaja. Zdarzające się niekiedy jaja bez plamistości, o białych, bezbarwnych skorupkach, nie wylęgają się. Optymalną wylęgowość zachowują przepiórcze jaja świeże do wylęgu powinno się brać jaja złożone nie później niż na 7 dni przed włożeniem do inkubatora. Najwyższą wylęgowość mają jaja zniesione cd 0 do 5 dni przed nakładem. Starsze jaja, do 10 dni, mogą się jeszcze nadawać, ale wylęg będzie już słabszy.