Z racji dużej straty przestrzeni i małej obsady na 1 m3 wolier używa się jedynie w sytuacji gdy przepiórki hodowane są jako materiał łowiecki - czyli jako ptaki do dalszej introdukcji w łowisko.
Woliery dla przepiórek łownych są to duże osiatkowane wybiegi przykryte siatką na wysokości 2-3,3 m. Pomieszczenia typu wolierowego są niezbędne przy prowadzeniu wychowu możliwie naturalnego dla celów łowieckich. Warunkiem dobrego wychowu do celów łowieckich jest stworzenie otoczenia możliwie najbardziej zbliżonego do tego, jaki mają dzikie przepiórki. Od pierwszego dnia muszą mieć więc pisklęta dużo ruchu i swobody. Tutaj zdaje egzamin stosowanie wychowu podłogowego. W naszym klimacie nie można projektować wychowu piskląt w otwartych wolierach, na których od pierwszego dnia życia, Włosi ustawiają sztuczne kwoki. U nas pierwszy okres odchowu musi się odbywać w pomieszczeniach zamkniętych, w boksach, na podłodze. Do ogrzewania piskląt służą kwoki ustawione wprost na ziemi.
Na 1 m2 do 7 -10 dni życia przeznacza się około 200 piskląt. Po 10 dniach przepiórczęta przenosi się we do 6 wolier o wymiarach 2 x 2 m, po 100 sztuk w każdym. Boksy te powinny być połączone z dużą wolierą o wymiarach 12 X 3 m, co daje odchów 600 sztuk na 10 dni.